Asset Publisher Asset Publisher

Pomniki przyrody

Na terenie Nadleśnictwa Ustrzyki Dolne występują zarówno pomniki przyrody żywej jak i nieożywionej.

Pomniki przyrody, wg ustawy o ochronie przyrody z dnia 16 kwietnia 2004 roku, to „pojedyncze twory przyrody żywej i nieożywionej lub ich skupiska o szczególnej wartości przyrodniczej, naukowej, kulturowej, historycznej lub krajobrazowej oraz odznaczające się indywidualnymi cechami, wyróżniającymi je wśród innych tworów, okazałych rozmiarów drzewa, krzewy gatunków rodzimych lub obcych, źródła, wodospady, wywierzyska, skałki, jary, głazy narzutowe oraz jaskinie". Pomniki przyrody są tworzone w drodze rozporządzenia wojewody albo uchwały rady gminy. Zniesienia formy ochrony dokonuje organ, który ją ustanowił.

Pomniki przyrody żywej

Pomników przyrody żywej utworzono 20, zgrupowanych w obrębie dawnego parku podworskiego usytuowanego we wsi Leszczowate. Jest to stosunkowo dobrze zachowany starodrzew jaworowo-jesionowy i lipowo-dębowy, któremu towarzyszą pojedyncze egzemplarze wiązu górskiego. Wśród istniejących pomników przyrody żywej występuje jesion wyniosły (6 drzew), klon jawor (6 drzew), lipa drobnolistna (4 drzewa), wiąz górski (3 drzewa) oraz dąb szypułkowy (1 drzewo).

W zasięgu terytorialnym nadleśnictwa (ale poza gruntami w zarządzie nadleśnictwa) występuje jeszcze 10 pomników przyrody żywej. 

Pomniki przyrody nieożywionej

Celem ochrony przyrody w zakresie jej części nieożywionej jest zachowanie różnorodnych odsłonięć geologicznych i form rzeźby terenu o wysokich walorach naukowych, dydaktycznych i krajobrazowych, tworzących niejednokrotnie specyficzne siedliska dla rzadkich biocenoz i gatunków.

Jedynym pomnikiem przyrody nieożywionej zlokalizowanym na gruntach w zarządzie nadleśnictwa jest piaskowcowa skałka, tzw. „Kamień Orelecki". Pozostałe obiekty: ściana skalna w Myczkowcach oraz wodospad w Uhercach Mineralnych, położone są w zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa.

W ramach projektowanych pomników przyrody nieożywionej ujęto 1 obiekt zaproponowany w planie ochrony Parku Krajobrazowego Gór Słonnych, położony na obszarze leśnictwa Krościenko oraz zaproponowano do ochrony, w oparciu o przeprowadzoną inwentaryzację, grupę naturalnych wychodni skalnych znajdujących się w leśnictwie Teleśnica.

Źródło danych:

Program ochrony przyrody nadleśnictwa Ustrzyki Dolne


Asset Publisher Asset Publisher

Zurück

Nasze Lasy

Nasze Lasy

Nadleśnictwo Ustrzyki Dolne zajmuje powierzchnię ponad 24 tys. ha. Podzielone jest na dwa obręby leśne - Brzegi i Stefkowa, w skład których wchodzi 18 leśnictw i jeden ośrodek hodowli zwierzyny (OHZ).

Przynależność do krainy, dzielnicy przyrodniczo-leśnej i mezoregionów
Obszar nadleśnictwa Ustrzyki Dolne, według rejonizacji przyrodniczo-leśnej, położony jest w:
    1. Krainie Karpackiej (VIII),
    2. Dzielnicy Pogórza Środkowobeskidzkiego (VIII.2),
    3. Mezoregionie Pogórza Przemyskiego (VIII.2.d),
    4. Dzielnicy Bieszczadów (VIII.3),
    5. Mezoregionie Bieszczadów (VIII.3.a).


Według podziału Polski na jednostki fizyczno–geograficzne (J. Kondracki 2002), omawiany teren leży w:
    1. Obszarze: Europy Zachodniej,
    2. Podobszarze: Karpat, Podkarpacia i Niziny Panońskiej(5),
    3. Prowincji: Karpat Wschodnich (52),
    4. Podprowincji: Beskidów Wschodnich (522),
    5. Makroregionie: Beskidów Lesistych (522.1),
        a. Mezoregionie: Gór Sanocko-Turczańskich (522.11),
        b. Mezoregionie: Bieszczadów Zachodnich (522.12).


Położenie geograficzne i wysokościowe
Obszar terytorialnego zasięgu działania nadleśnictwa leży między 24o23' a 24o43' długości geograficznej wschodniej oraz między 49o18' a 49o36' szerokości geograficznej północnej. Wysokość nad poziom morza zawiera się w granicach od 320 do 910 m.

Rzeźba terenu
Obszar nadleśnictwa jest urozmaicony, obejmując szereg pasm górskich przebiegających z reguły w kierunku NW - SE. Lasy leżą w silnie urzeźbionym terenie, zajmując przeważnie najwyższe wzniesienia, a w terenach niższych najbardziej strome stoki. Wszystkie kompleksy leśne poprzecinane są licznymi potokami i jarami o różnym stopniu nachylenia i różnej wystawie. Najwyższe wzniesienia n.p.m. omawianego terenu to: Jaworniki – 910 m; Żuków – 876 m; Kamienna Laworta – 769 m; Halicz – 762 m; Jawor – 742 m; Jasień – 734 m; Wielki Król – 726 m; Brancowa – 685 m; Stożek – 683 m; Truszowskie – 675 m; Kiczera – 632 m; Magura – 630 m; Przysłup – 549 m.

Warunki klimatyczne
Teren Nadleśnictwa Ustrzyki Dolne (wg Romera 1949) leży w strefie klimatów górskich i podgórskich - typ klimatu górskiego, w tym w dwóch podtypach:
– podtypie górskim,
– podtypie kotlin śródgórskich.
Klimat omawianego obszaru charakteryzuje się bogatymi opadami, zmienną temperaturą powietrza w zależności od wysokości n.p.m., krótkim okresem wegetacji, długim okresem występowania przymrozków oraz występowaniem silnych wiatrów. Przeważają wiatry zachodnie, południowe i południowo-wschodnie. Średnie sumaryczne opady roczne wynoszą ok. 800 mm. Najwięcej opadów notuje się w okresie wegetacji, w miesiącach letnich. Średnia temperatura powietrza spada o około 0,5 °C na każde 100 metrów wzniesienia. Średnia roczna temperatura wynosi 8°C. Średnia temperatura okresu wegetacyjnego wynosi 15°C. Okres wegetacyjny trwa 5 do 6 miesięcy. Przymrozki późne występują do końca maja, a wczesne od połowy września. Pokrywa śnieżna zalega od października do kwietnia, jej grubość dochodzi często do 1 metra, a miejscami do 2 metrów.

Warunki wodne
Nadleśnictwo Ustrzyki Dolne leży w zlewniach dwóch mórz:
– Morza Czarnego (cała zlewnia rzeki Strwiąż),
– Morza Bałtyckiego (cała zlewnia rzeki San).
W zlewni Morza Czarnego leży większość lasów obrębu Brzegi Dolne oraz północno-wschodnia część lasów obrębu Stefkowa (oddz.: 1-5; 15-17;24; 107-112; 139; 140). W zlewni Morza Bałtyckiego leżą lasy położone na południowych stokach pasma Żuków oraz w kompleksach Stożki i Daszówka (leśnictwo Łobozew i Teleśnica) obrębu Brzegi Dolne oraz większa część lasów obrębu Stefkowa (poza wymienionymi wyżej oddziałami).

Warunki glebowe
Dominują gleby brunatne wyługowane (69,79%), rzadziej występują gleby brunatne właściwe (16,56%) i brunatne kwaśne (12,74%). Następnymi pod względem zajmowanej powierzchni typami gleb są mady i gleby rdzawe. Pozostałe typy gleb: rankery, gruntowoglejowe, opadowoglejowe, torfowe mają niewielki udział. Gleby brunatne występują na stokach o ułatwionym odpływie wód powierzchniowych, płowe - głównie na płaszczyznach zrównań wierzchowinowych, zaś mady i gleby mułowe i glejowe - w dolinach rzek i potoków. Na wymienionych glebach wytworzyły się bardzo żyzne siedliska leśne.